ประวัติเกาะยาว
บรรพบุรุษชาวเกาะยาวได้อพยพมาจากชายฝั่งเมืองตรัง เมืองสตูล และเมืองอื่น ๆ ที่อยู่ชายฝั่งทะเลด้านตะวันตกของประเทศไทย เมื่อครั้งสมัยต้นกรุงรัตนโกสินทร์ ประมาณปี พ.ศ. 2328 คราวพม่ายกทัพมาตีหัวเมืองต่างๆ ทางภาคใต้ และตีได้หัวเมือง ตามชายฝั่งทะเล ด้านตะวันตก จนกระทั่งได้พบเกาะยาวน้อย เกาะยาวใหญ่ และ เห็นว่า สองเกาะนี้เป็นทำเลที่เหมาะสมที่จะ หลบ ภัยได้ดี จึงได้ยึดเป็นที่หลบภัยและตั้งหลักแหล่ง ทำมาหากินก่อนปี พ.ศ. 2446 แบ่งการปกครองเป็น 2 ตำบล 24 หมู่บ้าน ขึ้นอยู่กับอำเภอ เมืองพังงา มีนายบ้าน (กำนัน) เป็นผู้ดูแลใกล้ชิดราษฎร ที่ทำงานสร้างเพียงศาลาเล็ก ๆ ขึ้นไว้เรียกว่า "ทำเนียบ" สำหรับเจ้าหน้าที่อำเภอ เก็บภาษีเป็นครั้งคราว การเดินทางใช้ เรือแจวหรือเรือใบ และต้องใช้เวลาในการเดินทางหลายชั่วโมง หรือ หลายวัน หากเป็นฤดูมรสุม ในปีพ.ศ. 2446 ทางราชการได้ยกฐานะขึ้นเป็นกิ่งอำเภอ เรียกว่า "กิ่งอำเภอเกาะยาว" แต่ไม่มีหลักฐานปรากฎว่าหัวหน้าปกครองเป็นใคร คงใช้ทำเนียบเป็นสถานที่ทำงาน ต่อมา ในปีพ.ศ. 2463 ได้มี ปลัดอำเภอเป็นหัวหน้าฝ่ายปกครองคนแรกคือ นายชื่น วาศนาวิน ได้เปลี่ยนชื่อทำเนียบเป็น "ที่ว่าการกิ่งอำเภอ" ต่อมา นายยศ เปลี่ยนศรี ปลัดอำเภอ ผู้เป็นหัวหน้า ประจำกิ่งอำเภอ (พ.ศ. 2487-2492) ได้เป็นผู้นำราษฎรสร้าง ที่ว่าการอำเภอ หลังใหม่ โดยไม่ได้ อาศัยงบประมาณจากทางราชการ และได้ใช้มาจนถึง พ.ศ. 2508 ก็ได้รับการ จัดสรรงบประมาณ ในการก่อสร้างที่ว่าการกิ่งอำเภอหลังใหม่ เป็น อาคารเรือนไม้ สองชั้น ตามแบบของกรม โยธาธิการ เป็นอาคารที่ว่าการกิ่งอำเภอหลังที่ 3 และได้ใช้เป็น สถานที่ทำงานของกิ่งอำเภอมาจน ตราบเท่า ทุกวันนี้ ปัจจุบันได้ยกฐานะ ขึ้นอำเภอเกาะยาว.
| 
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น